Anna is jarig - En Anna is anders

Twitter is een fascinerend medium. Heel vaak is het grappig, soms een beetje vervelend, vooral als mensen die elkaar niet kennen toch elkaar de maat nemen en af en toe zelfs voor rotte vis uitmaken vanwege een afwijkende mening omtrent een of ander actueel onderwerp. Het is een medium, dat iets aan schoonheid heeft ingeboet sinds de maximale lengte van een tweet werd verruimd van 140 naar 280 tekens, Het is vooral een erg snel, vrij vluchtig en vooral erg druk medium.

En toch kom je soms via Twitter in contact met iets of iemand waar je even stil van wordt. Waar je even op adem komt in het jachtige Twitter geroezemoes. Ik had dat toen ik voor het eerst in contact kwam met Renilde, een Belgische dame die de mamma is van onder andere Anna, een prachtig en heel lief meisje dat vandaag, op 1 december, haar vijfde verjaardag viert. 

Anna is anders. Dat is niet alleen de Twitter handle van mamma Renilde (@anna_is_anders), maar ook de titel van haar wonderschone blog waarin ze regelmatig schrijft over de bijzondere uitdagingen waarvoor zij, pappa Jona en grote zus Martha staan als gevolg van de meervoudige beperkingen die Anna al vanaf haar geboorte heeft.

Zoals mamma Renilde schrijft in de introductie van haar blog:

"Mijn jongste dochtertje Anna werd geboren op 1 december 2012. Zij leek een perfect gezond meisje, niets aan de hand, en pas na enkele maanden drong het tot ons door dat ze anders was. Na de eerste doktersafspraak raakte alles in een stroomversnelling, onderging Anna de ene test na de andere, spraken we met tientallen dokters, terwijl we thuis wanhopig zochten naar een nieuwe draai, samen met grote zus Martha. Intussen is Anna een vierjarig meisje dat zonder het te weten ons hele gezinsleven bepaalt.

Anna heeft een ernstige motorische en mentale beperking. Ze kan niet zelfstandig zitten, grijpt niet, praat niet en is volledig afhankelijk van sondevoeding. Hoewel Anna doof werd geboren is haar gehoor intussen perfect genormaliseerd. Ons meisje kan ongetwijfeld ook iets zien, maar we weten niet in welke mate en ze maakt geen oogcontact. Maar weet je, Anna kan zo intens genieten van liedjes zingen, verhaaltjes vertellen, knuffelen en gek doen met grote zus, dat ze je laat geloven dat je altijd iets moois kunt maken van het leven, gelijk wat je overkomt."

Deze prachtige blog staat vol met kortere en langere verhalen over waar je als gezin mee te maken krijgt als je kind met dergelijke uitdagingen wordt geconfronteerd. Vanaf de eerste keer dat ik een van die blogs en verhaaltjes las, kroop kleine Anna onder mijn vel en daar zit ze nog steeds. Ik ken Renilde, Jona en hun dochtertjes Martha en Anna in het geheel niet persoonlijk, en toch heb ik het gevoel dat ik ze ken en intens met ze mee leef. Met de ups en de downs, met de hoop en de berusting, met het aanstekelijk optimisme en vooral met de pure liefde waarmee Anna omringd wordt. En bij elk verhaaltje leer ik iets bij. Ik leer een heel klein beetje bij van de dingen die de mamma en pappa en grote zus van Anna elke dag moeten bijleren. 

Misschien vinden mijn Twitter vrienden en de lezers van mijn blog me nu wel een sentimentele ouwe zak. Dat mag, daar heb ik totaal geen moeite mee. Want natuurlijk ben ik dat ook wel een beetje. Maar voor mij zijn de verhaaltjes over Anna vooral ook een welkom rustpunt in de jachtige wereld die Twitter en andere sociale media nu eenmaal zijn. Een plaats waar je even tot bezinning kunt komen en waar je de 'hete hangijzers' in op Twitter uitgevochten vetes zoals het al dan niet in orde zijn van Zwarte Piet eventjes kunt relativeren. Want dit gaat over een echt mensje. Een prachtig klein mensje. Ik vind Anna ook niet zielig, ik vind haar juist mooi en lief en ik wens haar alle goeds toe, samen met haar mamma, pappa en grote zus die haar zo liefdevol begeleiden op haar levenspad, dat best wel pittig moeilijker zal zijn dan van vele andere jongens en meisjes.

En vandaag is Anna dus jarig. Ze wordt alweer vijf jaar. Dat is een dikke felicitatie waard. Ik ga dat dan ook stilletjes en stiekem op bescheiden wijze en op afstand mee vieren. Zelf heb ik vier moorddadig mooie kleinzoons en één enkele prachtige kleindochter, genaamd Estée. Net als Anna is ook Estée vijf jaar, en ze is mijn absolute oogappel. Het toeval wil dat Estée vanavond bij ons komt logeren, samen met haar grote broer Rune van bijna 7 en haar kleine broer Hedin van 3. Die logeerpartijtjes bij opa en oma zijn altijd een feest. En het is dan traditie dat opa bij het in bed stoppen een verhaaltje vertelt. Maar voorlezen mag niet. "Nee opa, je moet het helemaal zelf bedenken, dat verhaaltje", eisen mijn kleinkinderen. Zo heb ik al wat verhaaltjes verzonnen in de loop der recente tijden. 

Maar vanavond hoef ik niets te verzinnen. Ik vertel ze gewoon het echte verhaal van Anna, een lief meisje die nogal wat hindernissen moet overwinnen en die anders is dan andere kinderen, maar daarom niet minder lief en niet minder waardevol.  Ik hoop dat mijn kleinkinderen het een mooi verhaal vinden.

Zoals mamma Relinde in haar blog heeft geschreven: 'Anna is anders, en haar komst heeft onze wereld een beetje op zijn kop gezet. Maar ook op zijn kop is de wereld best mooi."

Dus lieve vrienden die deze blog lezen of mij op Twitter volgen, als u ook eens even adempauze wilt in de drukte van de sociale media, neem dan even time out en maak kennis met Anna via de blog van haar mamma. U zult er geen spijt van krijgen!

Lieve Anna, mooi meisje-dat-ik-niet-ken-maar-dat-toch-onder-mijn-vel-zit, ik wens jou en je pappa en mamma en zusje Martha een hele fijne verjaardag toe en een prachtig zesde levensjaar. En ik kom je vaak nog even virtueel opzoeken. Via de blog van je mamma.

.